Για μένα ένας άντρας 38 χρονών δεν έχει καμία δουλειά με ένα 18χρονο κορίτσι.Υπάρχει τεράστιο χάσμα που είναι αδύνατο να γεφυρωθεί.Αλλά ακόμα κι αν αγαπιέστε όπως λες χωρίς να σαι και σίγουρη εάν αυτός αποφασίσει να το πάτε πιο σοβαρά,εσύ -που θα έχεις δεθεί και μαζί του- τι θα κάνεις σε λίγα χρόνια?θα τον γηροκομήσεις? Προσωπικά στη θέση σου το τελευταίο που θα με απασχολούσε θα ήταν τι θα σκέφτονται οι άλλοι στο δρόμο.Θα με απασχολούσε περισσότερο η προοπτική αυτή της σχέση και η γνώμη κάποιων δικών μου ανθρώπων για το θέμα.Δυστυχώς όταν είμαστε ερωτευμένοι δε βλέπουμε καθαρά κάποια πράγματα -και αναφέρομαι σ αυτό που λες για το συμφέρον: οκ μπορεί να μην έχει άμεσο οικονομικό συμφέρον από σένα -αν και μια 30αρα ή 35αρα θα του κόστιζε φαντάζομαι περισσότερο γιατί θα χε περισσότερες απαιτήσεις- αλλά μια χαρά κάνει το κομμάτι του με το πιπίνι,δε του κακοπέφτει. Έτσι για να λέμε και του στραβού το δίκιο.