Και δηλαδή θες να πεις ότι το σχολείο δεν πρέπει να έχει κάποιο ρόλο σε όλο αυτό επειδή << η πίστη είναι καθαρά υπαρξιακό και προσωπικό θέμα>>;; Συμφωνώ μαζί σου ότι όντως η θρησκεία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προσωπικό βίωμα ωστόσο θεωρώ πως το σχολείο ως φορέας αγωγής οφείλει να παρέχει καθολική παιδεία και όχι επιλεκτική, οφείλει να φανερώσει στο κάθε παιδί αλήθειες για τη θρησκεία του και να του δείξει το δρόμο του Θεού. Το αν θα τον ακολουθήσει είναι καθαρά υπόθεση του κάθε παιδιού. Θεωρώ πως η προσευχή είναι ένας τρόπος για να επιτευχθεί το παραπάνω...Προσωπικά δε βρίσκω ΚΑΝΕΝΑ λόγο να καταργηθεί η πρωινή προσευχή...