Πέρασα μια ολόκληρη χρονιά(στην πρώτη λυκείου)μέσα στην τάξη στα διαλείμματα,γιατί δυσκολευόμουν στην προσαρμογή...διάβαζα βιβλία που έφερνα από το σπίτι,άκουγα μουσική με τα γουοκμαν(οι καθηγητές έκαναν τα στραβά μάτια) και σχεδίαζα.Αυτή μου η συμπεριφορά ενοχλούσε περισσότερο,αλλά εγώ είχα την ησυχία μου...Αλλά να σου πω την αλήθεια,με ενοχλούσε που με είχαν στην μπούκα,κάποια στιγμή όμως,συνειδητοποίησα ότι δεν είχα τίποτα κοινό με τα άτομα που με κορόιδευαν(χωρίς σνομπισμό η συνειδητοποίηση)...είχαμε απλά διαφορετικές αντιλήψεις...είμαι σίγουρη ότι μερικές συμμαθήτριες δεν αντιπροσωπεύουν το σύνολο των μαθητών του σχολείου...ψάξε αλλού και μην δίνεις αξία εκεί που δεν σου δίνουν...κι εγώ στο τέλος βρήκα φίλους εκτός της τάξης μου...μου πήρε βέβαια χρόνο, να καταλάβω ότι δεν ήμουν τελικά ακοινώνητη,απλώς δεν ταίριαζα με το συγκεκριμένο σύνολο...ελπίζω εσύ να το καταλάβεις νωρίτερα...θα το ξαναπώ...ψάξε αλλού και ξέχνα τις συγκεκριμένες κοπέλες...καλή συνέχεια στη σχολική χρονιά σου... :)
