Όλο αυτό μου φαίνεται άκρως φυσιολογικό και όποιος δεν το έχει ζήσει απλά δεν ήρθε η ώρα του ή ο τρόπος με τον οποίο ζει είναι εκτός κοινής πραγματικότητας. Μπορεί όλα αυτά να τα σκέφτεσαι στα 17 αλλά σίγουρα θα τα ξανά φέρεις σαν σκέψεις στο μυαλό σου και το μέλλον. Μην αγχώνεσαι, βρες τη δύναμη σου και προ πάντων κάτι στον εαυτό σου να πιστέψεις, μια ικανότητα, μια σκέψη ο,τιδήποτε σε κάνει να ξεχωρίζεις γιατί πίστεψε με, είσαι μοναδική. Όλοι είμαστε. Κράτα στο νου οτι είσαι η καλύτερη και όχι η κατώτερη όλων των υπολοίπων. Και είσαι η καλύτερη γιατί μόνο εσύ ξέρεις πως να αναδειχθείς και να αποκτήσεις αυτο που σου ανήκει. Αξίζεις, απλά βρες την ποιότητα και την αυθεντικότητα σου