Νομίζω υπάρχει μια παρανόηση. Τα πολλά ορθογραφικά υποδηλώνουν μια μη τριβή όχι με το σχολείο αναγκαστικά αλλά με τον γραπτό λόγο γενικότερα. Δηλαδή όχι μόνο με βιβλία σχολικά ή εξωσχολικά αλλά ούτε καν με εφημερίδες ή περιοδικά ή ηλεκτρονικό τύπο και ηλεκτρονικά μέσα (πέραν του FB όπου να μην το πιάσω γιατί δεν θα τελειώσουμε εύκολα). Η οπτική επανάληψη των λέξεων ορθογραφούμενων μας αποτυπώνεται στον εγκέφαλο και στο τέλος επικοινωνούμε κι εμείς ορθογραφημένα θέλοντας και μη. Επειδή επομένως ο άνθρωπος που δεν διαβάζει (ούτε Λούκυ Λουκ που λέει ο λόγος!) τείνει να λαμβάνει τις προσλαμβάνουσές του από τον κοινωνικό του περίγυρο (δηλαδή προφορικά) κι αυτός είναι εκ φύσεως σχετικά περιορισμένος τείνει σε γενικές γραμμές να έχει περιορισμένους ορίζοντες και να αναπαράγει κλισέ με την σέσουλα. Kαι μάλιστα μετά μεγάλης βεβαιότητας. Κάποια από αυτά τα κλισέ μοιραία θα ακούγονται σωστά στα αυτιά μας (τι κλισέ θα ήταν άλλωστε) αλλά μήπως αρκεί αυτό για να είναι και αληθινά;Dυστυχώς η κλισαδούρα βλάπτει όχι μόνο το μυαλό αλλά στο τέλος και την ψυχή την ίδια. Δεν αποκλείω την περίπτωση κάποιου εξαιρετικά καλλιεργημένου μέσα από προσωπική ενδοσκόπηση και φιλοσοφική εντρύφηση αγρότη στην Άνω Μαγούλα. Αλλά πόσες τέτοιες περιπτώσεις γνωρίζουμε; Eγώ έχω γνωρίσει μόνο μία.