Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου. Εκ του ασφαλους ή μη συμφωνω απολυτα μαζι σου ολα αυτα που θετεις ειναι θεματα που με απασχολουν δεν θελω το παιδι μου να μεγαλωσει με τετοια προτυπα. Το ξερω πως φαινομαι δυστυχισμενη γιατι ετσι ακριβως αισθανομαι προσπαθω να το κρυψω αλλα δεν τα καταφερνω παντα. Το οτι το προσπαθω ακομα ειναι γιατι δεν εχω την συναισθηματικη δυναμη να το κανω ισως δεν θελω να δεχτω πως απετυχα ισως γιατι ελπιζω πως κατι θα αλλαξει ισως γιατι φοβαμαι την επομενη ημερα. Αν δεν ειχα το παιδι θα το εριχνα στην εργασιοθεραπεια και ολα καλα τωρα δεν ξερω πως θα αντιμετοπισω ενα παιδι μονη μου.