Αυτη την κατασταση την περναω και εγω καθε φορα και μπορει να γινει μαρτυριο ειναι η αληθεια,ψυχολογικο. Ειναι σαν να ενα σοκ για τον οργανισμο γιατι φτανει,ισως ξεπερναει, και τα ορια του! Αυτα που σου εγραψαν οι υπολοιποι ειναι σωστα νομιζω. Προσπαθησε να ηρεμησεις και μεσα σου,ψυχικα,δηλαδη σκεψου οτι πετυχες τον στοχο σου,τελειωσε! Τωρα μπορεις να κοιταξεις τον εαυτο σου και να τον προσεξεις! Οπως και το μυαλο σου μπορει να ξεκουραστει πια! Ολα θα πανε καλυτερα!Δεν εισαι μονος, πολλοι το παθαινουμε! Αν εχεις εστω και ενα κοντινο ατομο,μοιρασου το,θα ανακουφιστεις!