Για νιοστή φορά έχεις απόλυτο δίκιο Διογένη μου. Έλα όμως που είναι δύσκολο να αντιληφθούν πολλοί συνάνθρωποι ότι στο κάτω κάτω της γραφής πρέπει να υπάρχει κάποια προσφορά στην σχέση και μάλιστα αυτή η προσφορά να μπορεί να ποσοτικοποιηθεί και ποιοτικοποιηθεί. Πχ. στην συγκεκριμένη περίπτωση. Τι θα πει "να αγγίξει μαζί τους τ'αστέρια"; Είναι ένα ευχολόγιο. Ενώ άλλα πολύ πιο πεζά και μετρήσιμα πράγματα μπορεί να πλαισιώσουν το συναίσθημα με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να ανθίσει. Δεν είναι όλοι κενοί και εστιάζουν στο μέσον αλλά στις δυνατότητες που προσφέρει (η ομορφιά πχ. θα προσφέρει καλά γονίδια ή η οικονομική άνεση την ευκαιρία για περισσότερες μοιρασμένες εμπειρίες ζωής κλπ)