Σκέψου πώς θα ήθελες να σε αντιμετωπίσει αυτή αν δε μπορούσες να κάνεις εσύ παιδιά,δηλαδή αν ήσουν στη θέση της,και πράξε ανάλογα.Είναι βέβαια τελείως υποθετικό σενάριο αλλά είναι καλό να έχουμε ενσυναίσθηση και να μπαίνουμε και λίγο στη θέση του αλλου που εν προκειμένω έχει πρόβλημα.Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι το γεγονός ότι το έμαθες όπως λες πρόσφατα.Μου κάνει εντύπωση που σε διάστημα 4 χρόνων σχέσης η κοπέλα σου δε σε είχε ενημερώσει,ειδικά πριν αρχίσετε να το σκέφτεστε για σοβαρά..αντιλαμβάνομαι ότι οκ,στο ξεκίνημα μιας σχέσης δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να κάνεις κουβέντα για γάμους και παιδιά αλλά όταν κοντεύεις 30 χρονών και μετράς δύο και τρία χρόνια σχέσης,ε τότε τόσο σοβαρά πράγματα πρέπει να λέγονται για να έχει και ο άλλος το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του.Προσωπικά αν ήμουν σε τέτοια ηλικία και ο σύντροφός μου ήξερε τις προθέσεις μου (ότι θέλω να κάνω παιδιά) και παρόλα αυτά δεν με ενημέρωνε,θα με ενοχλούσε πάρα πολύ,θα το θεωρούσα ανέντιμο. Εκτός αν δεν το ήξερε κ αυτή ή προέκυψε πρόσφατα,κάτι που μπορεί να προκύψει όπως σου είπαν και πιο πάνω,και με οποιαδήποτε άλλη.Κατά τη γνώμη μου πρέπει να το συ