Κοίτα..είναι πολύ γλυκό αυτό που σκέφτεσαι και πιστεύω ότι είσαι βαθιά επηρεασμένη από αυτή σου την εμπειρία με τη μαμα. Ίσως θες να πας προς τη νοσηλευτική γιατί ενδόμυχα αισθάνεσαι ότι αν ξανατύχει κάποιο ανάλογο περιστατικό στην οικογένειά σου να είσαι σε θέση να προσφέρεις επαγγελματική βοήθεια. Ίσως να έφαγες πράγματι φλασιά και με αφορμή το γεγονός να κατάλαβες τι θες στη ζωή σου.Τίποτα δεν είναι αδύνατο.Απλά υπάρχουν ορισμένες πρακτικές δυσκολίες. Αυτές στην περίπτωσή σου λέγονται "φυσικές επιστήμες" και δεν είναι αξεπέραστα εμπόδια, αλλά είναι μεγάλα εμπόδια για ένα μαθητή της θεωρητικής (μιλάω εκ πείρας). Αν πιστεύεις ότι έχεις τα κότσια να τα υπερπηδήσεις φυσικά και μπορείς να δοκιμάσεις. Να σκεφτείς όλους τους παράγοντες ωστόσο..Και τους μακροπρόθεσμους!Θα τη βγάλεις τη σχολή ή θα δυσκολευτείς με τα μαθήματα; Αντέχεις στις δύσκολες καταστάσεις σε θέματα υγείας; Είναι κάτι που στ' αλήθεια θα σε γεμίζει; Κάποια στιγμή σκέφτηκα κι εγώ να μπω στη ΣΑΝ (Νοσηλευτική στρατού) αν και απο θεωρητική, γιατί απλά ηθελα στρατό. Τα μόρια τα είχα αν και με απώλεια λόγω θεωρητικής, αλλά μόλις είδα τα βιβλία ενός φίλου νοσηλευτή τρόμαξα. Το θέμα είναι να το έχεις και λίγο ή να είσαι τουλάχιστον διατεθειμένη να ασχοληθείς σοβαρά.