Ναι οκ συμφωνω οτι οι σχεσεις πρεπει να λειτουργουν επι ισοις οροις, ομως το οτι η κοπελα εκανε κατι που δεν ηθελε, δεν σημαινει οτι επρεπε να κανει κ ο αλλος το ιδιο. Δηλαδη για μενα θα μπορουσαν απλα να μην γνωρισουν καθολου ο ενας τους γονεις του αλλου, εφοσον δεν θελουν κ εφοσον δεν υπαρχει σοβαρος λογος. Γιατι να καταπιεστουν να γνωρισουν τους γονεις, αφου δεν θελουν? Επιπλεον, δεν ξερουμε σε τι βαθμο μπορει ο καθενας απ τους δυο να αγχωνοταν με την ενδεχομενη γνωριμια των γονιων. Δηλαδη ειναι αλλο το να εχεις το φυσιολογικο αγχος που θα ειχε ο καθενας, κ αλλο το να σου κοβονται τα ποδια κ μονο στην ιδεα. Δηλαδη οκ, εγω πχ δεν θα ηθελα καθολου το αγορι μου να γνωρισει τους δικους μου. Γενικα ειμαι πολυ κλειστη κ δεν γουσταρω να εχει παρε δωσε το καθε αγορι που θα εχω στη ζωη μου με τους γινεις μου. Θελω οι γονεις μου να γνωρισουν μονο τις πολυ σοβαρες σχεσεις μου, οχι τον καθε περαστικο απ τη ζωη μου. Κ ειναι δικαιωμα μου. Κ δεν θα ημουν προθυμη να κανω υποχωρηση γι αυτο το θεμα, γιατι δεν θα ηθελα να καταπιεστω χωρις να υπαρχει λογος. Επισης,το οτι εκανε η κοπελα την υποχωρηση κ γνωρισε τους γονεις του ηταν φανταζομαι μια δικη της επιλογη. Δεν της εβαλε κανεις το μαχαιρι στο λαιμο. Το θεμα