Το λάθος που κάνεις είναι που βάζεις τον εαυτό σου απέναντι στη ''μάζα'': εσύ και όλοι οι άλλοι. Έχω κάποια χαρακτηριστικά που αναφέρεις (λ.χ. δεν ξέρω τάβλι ή δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο), αυτό δε σημαίνει ότι δε βάζω νερό στο κρασί μου σε κάποια πράγματα: αν βρεθώ σε μία παρέα που βλέπει μπάλα, θα παρακολουθήσω και εγώ. Και όσον αφορά στην ειλικρίνεια, ναι μεν δεν υποκρίνομαι συμφωνώντας ψευδώς, αλλά και εκεί υπάρχει ένα όριο στο μέχρι πού θα εκφράσω τη διαφωνία μου:αν πρόκειται για ένα θέμα ''αρχής'' για μένα, θα την εκφράσω, αν όχι και είναι κάτι που δε με θίγει, δε θα χαλάσω την καρδιά μου με το συνομιλητή μου εφόσον δεν κοροϊδεύω και αυτόν σε κάτι βλάπτοντάς τον.