Ok. Αντιλαμβάνομαι ότι πολλά από όσα μας συμβαίνουν στην ενήλικη ζωή μας, προέρχονται από τα παιδικά μας χρόνια, ενίοτε δε από τα λάθη των γονιών μας.Από την άλλη, οι γονείς δεν είναι υπεράνθρωποι, ούτε τέλειοι, σχοινοβατούν κι εκείνοι σε ένα άγνωστο πεδίο που λέγεται πατρότητα/μητρότητα. Κάνουν λάθη, όπως λογικά θα κάνουμε-κάνουμε ή έχουμε ήδη κάνει ως γονείς.Επίσης, όσα λάθη έκαναν οι γονείς μας και μας έχουν στιγματίσει, καλώς ή κακώς ανήκουν στο παρελθόν κι εκεί πρέπει να μείνουν. Από τη στιγμή μάλιστα που ενηλικιωνόμαστε, τα ηνία μαζί με τις ευθύνες περνούν στα χέρια μας και τα αναποτελεσματικά γονεϊκά πρότυπα θα πρέπει να πάψουν να είναι το άλλοθι της αδράνειας ή του κακού παρόντος μας. Εν ολίγοις, ό,τι έκαναν ή δεν έκαναν οι γονείς πάει, πέρασε. Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε εμείς για εμάς ποιοι θέλουμε να είμαστε και να το επιδιώξουμε προσπαθώντας, μέχρι να το καταφέρουμε.Για όλους τους χαρακτηρισμούς που αποδίδετε στον εαυτό σας, ενδεχομένως σε κάποιο βαθμό να ευθύνεται ο τρόπος που σας μεγάλωσαν. Είστε όμως πλέον σε θέση, έχοντας την επίγνωση όσων σας ενοχλούν σε εσάς, να τα βελτιώσετε κι αν δεν το κάνετε, σίγουρα δε θα φταίει ο κακός πατέρας σας.