Αλήθεια, και αφήνοντας στην άκρη τις πουριτανικές ηθικολογίες, τι σου προσφέρει αυτή η αρρωστημένη κατάσταση (όπως την περιγράφεις); μήπως και εσύ 'βολεύεσαι'' σε μία επίπλαστη συναισθηματική ''ασφάλεια'';