Νομίζω ότι στη ζωή,κάνουμε τις επιλογές μας βασιζόμενοι σε πολλά χαρακτηριστικά μας και όχι πάντα με γνώμονα την ηθική...εγώ για παράδειγμα,όταν σκέφτομαι"εξαπάτηση",αυτοπεριορίζομαι από τον φόβο της τιμωρίας και την δειλία...η ηθική έρχεται με χρονοκαθυστέρηση...δεν είμαι μόνο ηθική ή μόνο ανήθικη...και δεν βράζω στο ζουμί μου,όταν έχω συνειδητοποίησει πλήρως γιατί έκανα ή δεν έκανα κάτι...νιώθω αδικημένη,μόνο σε περιπτώσεις που δεν είχα τον έλεγχο της κατάστασης και την δυνατότητα επιλογής...