Κάποιες φορές έτεινα να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος αρκεί να μας κάνει ευτυχισμένους, αλλά και συγχρόνως πάλι ένας άνθρωπος είναι υπεραρκετός να μας ''αδειάσει'' τελείως από συναισθήματα. Πλέον, αρχίζω και πείθομαι ότι η ''χύτρα'' που περιγράφεται στην εξομολόγηση μπορεί να ξαναγεμίσει ακόμη και αν στραγγίξει τελείως από έναν άνθρωπο.