"Εκτός όλου αυτού όμως είμαστε καλά..."Αυτή η φράση με τσάκισε, μα την αλήθεια. Ζείτε μια σχέση με παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης (δεν ξέρω αν είναι αμφίδρομη κιόλας), μέσα στην οποία αναγκάζεστε να διεκδικείτε και να συζητάτε τα αυτονόητα. Αγαπημένα μου παιδιά, σε σχέση βρίσκεστε, όχι στα κελιά του Αλκατράζ, όπου για να κάνετε ακόμη και το πιπί σας οφείλετε να πάρετε την άδεια του δεσμοφύλακά σας. Είτε κι οι δυο σας, είτε ένας από τους δύο, με ευθύνη και των δύο πάντοτε, το έχετε δει ελαφρώς -έως και βαρέως- στραβά το πράγμα.Τελευταία λέω τα ίδια και τα ίδια. Είμαστε ελεύθερα όντα και δε χρειαζόμαστε μπάτσους ζωής για να μένουμε πιστοί και υπεύθυνοι απέναντι στις ελεύθερα ληφθείσες αποφάσεις κι επιλογές μας. Θέλετε κι επιλέξατε να είστε μαζί, χωρίς να σας ανάγκασε κανείς, επειδή απλώς γουστάρετε/αγαπάτε/ερωτευτήκατε. Γιατί αυτό να μην είναι αυτονόητο; Δεν είναι μόνο θέμα αν θα συζητήσετε για το αν μπορείτε να βγείτε με τις φίλες σας (ήμαρτον, δηλαδή!), αλλά οφείλετε αφενός να απαιτήσετε την εμπιστοσύνη του, αφετέρου να κατανοήσετε γιατί δεν την έχετε. Αυτά τα θέματα πρέπει να ξεκαθαρίζονται εξαρχής, γιατί γίνονται τροχοπέδη για τη συνέχεια. Αγάπη/σχέση χωρίς εμπιστοσύνη δε νοείται.