Σε κατανοώ πλήρως, και δε στο λέω από μεγαλοκαρδία. Όσο το αφήνετε έτσι, απλά διαιωνίζεται η κατάσταση. Οπότε: α) Ή τον πετάτε έξω από το σπίτι,β) Ή φεύγετε εσείς από το σπίτι,γ) Ή απευθύνεστε σε ειδικό μπας και σώσετε ό,τι σώσετε εάν μπορεί να σωθεί.Η αδράνεια δεν βοηθά κάπου κοπέλα μου. Και κάτι ακόμη: μη σε νοιάζει τόσο η ''γνώμη του κόσμου'', διαισθάνομαι πως πιο πολύ σας νοιάζει πιθανότατα αυτό παρά η πραγματικότητα την οποία βιώνετε.