Μην επιτρέψεις τη ματαιότητα της τωρινής σου φάσης -γιατί περί φάσεως πρόκειται- να ματαιώσει τα όνειρά σου. Αν οι επιθυμίες σου είναι δυνατές, θα στεριώσουν, και όταν ξανασηκωθείς θα είσαι και πάλι ετοιμοπόλεμη.Όλοι χρειάζονται μια περίοδο επούλωσης και ξεκούρασης πού και πού. Κατά τη διάρκειά τους βιώνουμε μια εκκαθάριση των άχρηστων απωθημένων μας και μαθαίνουμε να ξεχωρίζουμε πραγματικούς στόχους από στόχους-φαντάσματα - κανείς δεν είπε ότι αυτό έρχεται χωρίς πόνο. Το να ανοίγεσαι και να ρισκάρεις να πληγωθείς είναι γενναίο, αλλά καλύτερο από την αδράνεια.Μη δειλιάζεις και μη μετανιώνεις τίποτα. Πάρε τον χρόνο σου. Κάνε και την ψυχοθεραπεία σου - αλλά από μόνη της δε θα κάνει πολλά, απλά αναπληρώνει το κενό που δημιουργεί η έλλειψη επαφής μέσα σου. Ένα πρωινό θα ξυπνήσεις με άλλη διάθεση και όλα θα μπουν σε μία σειρά. Ο χρόνος είναι καλός γιατρός. :-)