Καταρχήν πρόσεχε τις λέξεις που χρησιμοποιείς,δεν είναι προειδοποίηση αλλά παρατήρηση,διότι με την αναφορά στο ''άθλιες συναναστροφές'' καταλαβαίνω/ουμε το μίσος-ζήλεια που οι άλλοι έχουνε κάποιον να τους σταθεί στα δύσκολα ενώ εσύ όχι.Ύστερα,πως μπορείς να είσαι τόσο απόλυτη και να πιστεύεις πως η ανάγκη για συναναστροφή οδηγεί όλους μα όλους σε μία νόθη ,σχεδόν τοξική,σχέση φιλίας.Ίσως ο εγωισμός σου σε έχει θωπεύσει και σε έχει τυφλώσει ολοκληρωτικά που τελικά να μη μπορείς να δεις την αγάπη που υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει στον κόσμο. Τελειώνοντας δε μπορείς να το παίζεις αυθεντία στην αγάπη ,μη ξέροντας η ίδια τη πραγματικά σημαίνει δε μπορείς,με αλλά λόγια,να λές΄΄Τι είναι αγάπη ξέρετε ; Μέχρι να μάθετε τι εστί αγάπη, μη μου ξανά αναφέρεται προξενιά και ράφια. Δεν αγαπάτε. Δεν ξέρετε να αγαπάτε. Δεν ξέρετε να ζήτε με αγάπη. Και πάνω απ'όλα δεν ξέρετε να εκτιμάτε την αγάπη που δέχεστε.΄΄Και στη τελική που ξέρεις αν βίωσα η όχι αγάπη.Καλή η μοναξιά αλλά όταν δεν την ελέγχεις γίνεται βάρος μία ολόκληρη ζωή...