Συμφωνώντας με την Ondine θα έλεγα ότι η φειδώς χρειάζεται και για έναν ακόμα λόγο. Και πολύ ουσιαστικό. Εσωτερικοποιώντας την ευφορία του έρωτα και κάνοντάς την προσωπικό χαρμόσυνο μήνυμα βαθαίνει η αίσθησή της και βγάζει ρίζες. Αλλιώς γίνεται "έπεα πτερόεντα" που λέει κι ο τυφλός ποιητής και τα παίρνει ο άνεμος.