Ήμουν σε μία σχέση που ο άνθρωπος αυτός ενώ υπήρχε έρωτας στο φουλ, στην οικογένεια του μίλαγε άσχημα κ με έφερνε σε δύσκολη θέση. Εμένα δε μου μίλαγε όμως έτσι.. στην αρχή. Μόλις ο καιρός πέρασε κ άρχισε η οικειότητα εν τέλη μου μίλαγε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο! Απο την άλλη ότι ήθελε ή έκανε αυτός ήταν πάντα σωστό κ ότι έκανα εγώ ήταν λάθος, οπότε για να συμβαδίζουμε έκανα πίσω (για να μην έχω καυγάδες) με αποτέλεσμα κόψε στο κόψε, έφτασα να έχω μία ζωή που δεν ήταν δικιά μου! Άρχισα να αντιδράω κ ζητάω να κάνω πράγματα που ευχαριστούσαν εμένα κ με χρέωνε ότι άλλαξα! Στην πραγματικότητα δεν είχα αλλάξει τότε, τότε επέστρεφα στη ζωή μου! Έχασα πολλά χρόνια απο τη ζωή μου (ας όψεται η καψούρα κ η ελπίδα πως με αγάπη μπορεί να καταλάβει).. όσες φορές κ αν το είπε ότι κατάλαβε, στην πράξη δε φάνηκε ποτέ! Βασικά απο αυτό έμαθα: άνθρωπος που δε σε δέχεται γι΄αυτό που είσαι, δε ξέρει να σέβεται κ άνθρωπος που μιλάει άσχημα στους δικούς του, μη περιμένεις σε εσένα να κάνει κάτι άλλο!