Και όμως, γίνεται: πέρασα απωθημένο περίπου 15ετίας, αλλά όχι στην ένταση την οποία εσύ περιγράφεις. Ήταν όλα μία εξιδανίκευση της ''ιδέας'' αυτού του προσώπου, όχι του ιδίου του προσώπου. Πώς έφυγε το απωθημένο; όταν το συνάντησα τυχαία κάποια στιγμή μπροστά μου. Εκεί λες και διά μαγείας χάθηκαν όλα, κατέρρευσε η εξιδανικευμένη εικόνα μέσα μου.
