Αυτο αγαπητη φιλη (αν μου επιτρεπεις), που σε κραταει ειναι η δυναμη της συνηθειας. Γι αυτο δεν μπορεις να ξεστομισεις αυτες τις λεξεις. Ναι τον αγαπας. Δεν υπαρχει αμφιβολια και το ξερει. Ωστοσο, εσυ θα ηθελες να ειναι μαζι σου απο συνηθεια, οικτο, υποχρεωση, ή για χαρη ολων αυτων που περασατε? Δεν νομιζω. Σε μια σχεση εισαι για να περνας καλα. Απο τη στγμη που το "καλα" γινεται "χλιαρο" εως "ασχημο" δεν υπαρχει λογος να αναλωνεσαι σε τετοιες καταστασεις. Βρες κουραγιο και πες το του γιατι του αξιζει ειλικρινια. Ο χωρισμος ειναι δυσκολο πραγμα, αλλα να καθεσαι καπου με το ζορι ειναι χειροτερο! Καλη δυναμη!