@soulχα! έχει βάση!@Κόμπραβεβαίως και πονάει αλλά είναι ο εγωισμός πιο πολύ που πονάει. Όταν τον άλλον δεν τον έχεις "ζήσει" από την καλή και την ανάποδη (και στο γυμνάσιο ποιοί ζήσαμε τους έρωτές μας αληθινά;) και το συναίσθημα το ίδιο είναι κάπως παραπλανημένο, αυτοαναφορικό και ονειροφουσκωμένο. Είναι κάπως σαν να μην αγάπησε ποτέ άλλοτε κανείς μέχρι που αγάπησες εσύ!Βέβαια η συνειδητοποίηση αυτή έρχεται κατόπιν εορτής, με την ωρίμανση. Γιατί, βλέπεις, αυτά τα κατανοείς εις βάθος μετά της απομακρύνσεως εκ του ταμείου όταν ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και κάνεις ισολογισμό ζωής. Γι'αυτό και δεν θα πω κάτι για/προς τον εξομολογούμενο. Τώρα πονάει. Κάποια στιγμή θα καταλάβει.