Καμμία αντίρρηση και επειδή ξέρω πώς είσαι γι'αυτό και το ανέφερα με τον τρόπο που το ανέφερα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τώρα πλέον είναι κατόπιν εορτής αφού έχει ήδη λουστεί την λεκτική κακοποίηση και έχουν χωρίσει. Το δίδαγμα ισχύει μόνο για τους υπόλοιπους που διαβάζουν και είναι μέσα σε αντίστοιχη σχέση ώστε να προφυλάσσονται. Αυτό που με παρακίνησε περισσότερο να μιλήσω στην περίπτωση αυτή και να σχολιάσω είναι ότι υπάρχει γενικά η τάση να κατηγορείται το θύμα όταν δεν έχει αντιδράσει και μάλιστα με πολύ σκληρό κι ανάλγητο τρόπο (όχι με τον δικό σου που δεν ήταν προσβλητικός). Τύπου "αφού καθόσουν να σε δέρνει κάτσε να σε κάνει τόπι και μην κλαίγεσαι" ή "αφού είσαι κι εσύ μια άχρηστη καλά σου κάνει και σε βρίζει και λίγα σου λέει". 'Όλος αυτός ο "ευγενής" και καλόκαρδος πολιτισμός του Facebook και των social...Τα ακούω όμως κάποιες φορές και σε συζητήσεις in real life και μου σηκώνεται η τρίχα ελαφρώς. Συζητάνε φερ'ειπείν γυναίκες κάποια ηλικίας και αναφέρει η μία για άλλη γνωστή ότι υποφέρει σε έναν κακοποιητικό γάμο και πετιούνται ως πορδοβουλώματα όλες και λένε "και γιατί δεν τον χωρίζει". Έλα μου ντε! Δεν θα της είχε περάσει ποτέ από το μυαλό της κακοποιημένης να χωρίσει. Τις κυρίες περίμενε. Αλλά είναι πολύ εύκολο να μοιράζουμε κατηγόριες. Και αυτός που έχει στο πετσί του πονέσει πονάει ΑΚΟΜΑ πιο πολύ που πάνω από την πληγή του του πετάμε κι ένα κουβά αλάτι. Απλώς δεν ήθελα να ξεχαστεί κι αυτή η μικρή λεπτομέρεια...