Καλησπέρα! Ζω και εγω στο εξωτερικό τα τελευταία 3 1/2 και ακόμη δεν έχω προσαρμοστεί πλήρως. Αισθάνομαι πως εδω επιβιώνω και απλά ζω με τις αναμνήσεις απο την Ελλάδα. Καταλαβαίνω πως εδω έχω περισσότερες επιλογές για επαγγελματική αποκατάσταση και ένα σχετικά πιο σίγουρο μέλλον αλλά αυτό δεν μου είναι καθόλου αρκετό. Η ζωή στην χώρα που ζω είναι πολύ διαφορετική απο αυτή της Ελλάδας. Αισθάνομαι πως δεν έχω την ίδια επαφή με τους ανθρώπους, δεν μπορώ να δεθώ τόσο όσο με αυτούς απο την Ελλάδα. Απο την μια είναι λογικό λόγο των cultural differences, αλλά δεν μου αρκεί να ξέρω πως θα έχω ένα σίγουρο μέλλον. Πέρα απο τους ανθρώπους μου πίσω στην πατρίδα μου λείπουν βασικά πράγματα που άλλοι τα θεωρούν δεδομένα. Για παράδειγμα, οι μυρωδιές να περπατάς και να μυρίζεις απο το διαμέρισμα του διπλανού σου που ψήνει κρέας, παραδίπλα τυγανιτά λαχανικά. Να βγαίνεις στο μπαλκόνι του διαμερίσματος σου και να μυρίζεις τον αέρα να σε χτυπάει το φως ο Ήλιος! Να μπορείς να βγεις να μια βόλτα στις 1 το βράδυ και να δεις κόσμο να περπατά και να μην αισθάνεσαι πως ζεις στην πόλη των φαντασμάτων. Θεε μου πόσο σε καταλαβαίνω! Μακάρι να έρθουν έτσι οι συνθήκες που να μπορέσουμε να γυρίσουμε πίσω.... Έστω με λίγα αλλά τουλάχιστον θα είμαστε πλήρης συναισθηματικά :)