κοίταξε να δεις ,ολο αυτο που λες και που σε φοβίζει είναι ότι τόσο καιρό σε πλήρωναν για να σπουδάζεις κι εσύ δεν το έκανες. Έτσι θα το δουν οι ίδιοι γι'αυτό και το επαναλαμβάνω και το ξέρεις κι εσύ καλά. παρόλα αυτά αν πεις ακριβως αυτά που είπες τώρα σε αυτό το σχόλιο και τους εξηγήσεις πως κάπου κόλλησες και χάθηκες (με την προοπτική πάντα ότι θες να το κάνεις ΓΙΑ ΣΕΝΑ κι επειδή σου αρέσει η σχολή σου κι όχι για τον περίγυρο και το τι θα πει η κάθε κυρά Μαρίκα) πιστεύω θα δείξουν κατανόηση και θα σε συγχωρήσουν. Όλοι κάνουμε λάθη άλλωστε σε αυτές τις ηλικίες. το θέμα είναι να στρωθείς πραγματικά. Όσο για τον ψυχολόγο δεν πιστεύω πως τον χρειάζεσαι. το βάρος που νιώθεις είναι από το μυστικό που κρατάς κι απ το αποτελεσμα των πραξεων σου. μολις το εξομολογηθεις και το ξεκαθαρισεις θα δεις πως θα ηρεμησεις. Και πρεπει να το κάνεις για να μπορεσεις και να συγκεντρωθεις. Φιλάκια στα λεω αυτα γιατι ειχα κι εγω φίλες δότη σχολη μου που εκατσαν 6 χρονάκια ενω δε τπυς αρεσε καν απλα για να μην χάσουν την φοιτιτικη ζωη και στο τελος και δεν τελειωσαν και ξοδεψαν ένα σωρο χρήματα τα οποια θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιήσει σε σπουδές που θα τους άρεσαν αληθινά.