Υπάρχουν πολλοί στους οποίους δεν αρέσει ο μπουκοφσκι,δεν τους ταιριάζει ρε παιδί μου.αυτο δεν σημαίνει πως δεν τους αρέσει επειδή δεν τον καταλαβαίνουν,ουτε πως τους ταιριάζει καλύτερα ή Μαντα επειδή συμβαίνει να είναι γυναίκες.η γύμνια ως καλλιτεχνική αλήθεια αγγίζει πολλούς αλλά από μόνη της ίσως να μην καλύπτει άλλους τόσους.εχω διαβάσει ροθ ο οποίος είναι ή αυθεντία στην αποτύπωση της ανδρικής ψυχοσυνθεσης και έχω λατρέψει το αμερικανικό ειδύλλιο.επισης από αγαπημένους συγγραφείς με έχουν ψιλοαπογοητευσει βιβλία που θεωρούνται πιο " women friendly".οι συμβουλες τύπου " άσε τον μπουκοφσκι και πιασε καλύτερα καμία μαντα" με εξοργιζουν εξίσου είτε προέρχονται από αντρικο είτε από γυναικείο στομα.ακομη περισσότερο όταν προέρχονται όμως από γυναίκα ή οποία θεωρεί ότι διαβάζοντας "αντρικη" λογοτεχνία κάνει την μοστρα της.γενικα ρε παιδί μου με ενοχλεί ο σεξισμός ανάμεσα στο λογοτεχνικό κοινό.οσον αφορά τον μπουκοφσκι πάντα προτιμούσα τα ποιήματα του,ο συνδιασμός συναισθημάτων και σκληρότητας μου ήταν ανέκαθεν πιο ελκυστικός από το να διαβάζω πόσο πιο badass τον έκανε ή δυσκοιλιότητα του στο τοστ ζαμπόν.