Διαφωνώ κάθετα με την ανάλαφρη προσέγγιση του θέματος της εξομολόγησης, είναι μάλλον εκτός πραγματικότητας. Και τούτο διότι:α) Υπάρχουν άλυτα προβλήματα διαρκούς φύσεως και εκτός των δυνάμεών μας. Επιτρέψτε μου να μην επεκταθώ σε αυτά και να μιλώσω από προσωπική πείρα. β) Η επίλυση των προβλημάτων (όσων είναι δεκτικά επίλυσης) δεν γίνεται αυτόματα ούτε με τον από μηχανής Θεό. Απαιτείται κόπος, τρόπος και φθορά ενίοτε για κάτι τέτοιο. γ) Τέλος, ούτε οι φίλοι έρχονται από μόνοι τους ή ουρανοκατέβατοι. Είναι τελείως ουτοπικό κάτι τέτοιο. Εκτός αυτού, κάθε είδους διαπροσωπική σχέση θέλει ΔΥΟ και όχι έναν: όσο και να ανοιχτώ εγώ σε 100 ανθρώπους, αν κλείσουν όλοι την πόρτα τους, με το άνοιγμα στο χέρι θα μείνω.