αχ παιδι μου.. οι γονεις δυστυχως πολλες φορες φερονται ετσι..φυσικα και ειναι ψυχολογικη βια και σιγουρα δεν εχει προσωπικα να κανει με εσενα αλλα με θεματα της μητερας σου, τα οποια αν δεν θελει να προσπαθησει να τα λυσει δεν ειναι δυνατον να θελει να συρει και εσενα σε ολο αυτο μεσα.. προσπαθησε να ανεξαρτητοποιηθεις οσο και αν νιωθεις οτι σε εχει αναγκη και να ειαι ευτυχισμενη καρδια μου. δεν φταις εσυ φυσικα σε κατι ουτε το αγορι σου.ολα τα καλα σου ευχομαι