Χμμ..κατι μου θυμιζει αυτο που λες.. εμενα.Ειμαι φοιτητρια.. οταν ξεκινησα ειχα μια σχεση. Ηδη 3 χρονια..Οταν μπηκα στη σχολη τα χιλιομετρα π μας χωριζαν ηταν παρα πολλα..αρα επρεπε να σκεφτω τι θα γινει..θα ρθει να μεινει με εμενα... που σημαινει οτι δεν θα παω σε κανενα παρτυ σε κανενα σπιτι φοιτητων με αντροπαρεες κλπ.. οχι φλερτ οχι ξενυχτια ποτα κλπ. Αλλα ολα αυτα οχι, γιατι ηταν ο χαρακτηρας του τετοιος που θα μ δημιουργουσε προβλημα αν τα εκανα ολα αυτα. Οποτε εβαλα κατω τα πραγματα..ποσο τον θελω... κ ποσο θελω να ζησω αυτα τα χρονια.. στην δικη μ περιπτωση.. τον αγαπουσα παρα πολυ αλλα επειδη ειχαμε καποια προβληματα αλλου ειδους.. τα κατα βγηκαν περισσοτερα. Οποτε διαλεξα φοιτητικη ζωη. Και δε το μετανιωσα καμια στιγμη. Αλλα εγω δε το μετανιωσα γτ ξερω οτι δε θα περνουσα καλα μαζι τ λογω του χαρακτηρα του...Αν εσυ νομιζεις οτι σε καλυπτει αυτο π εχεις.. γτ να το αφησεις ; αλλωστε μπορεις να συνδιασεις φοιτητικη ζωη +ερωτα. εξαρταται κ απο τον χαρακτηρα του. αλλα απο την στιγμη π δν εισαι ανθρωπος των παρτυ κλπ.. τοτε τι το σκεφτεσαι ; μεινε μαζι του.. κ περνα καλα μαζι του.. εγω ειχα αναγκη απο αλλα πραγματα. :)