Διαβάζοντας κι ερχόμενη σε επαφή με παιδιά έχω συνειδητοποιήσει πλέον ότι δεν υπάρχει "απρόσεκτο" ή/και "άτακτο" παιδί. Συνήθως κάποιος λόγος κρύβεται από πίσω και δεν είναι η έλλειψη προσπάθειας για την οποία τα προγγίζουμε συνήθως. Σε πολλές περιπτώσεις παιδιά "απρόσεκτα" που κατά τ'άλλα επιδεικνύουν κανονική νοημοσύνη δεν εμπίπτουν στα πλαίσια του νευροτυπικού. Ένα κοινότατο παράδειγμα είναι η ADD (attention deficit disorder) η οποία προκαλεί διάσπαση προσοχής με αποτέλεσμα ένα περιβάλλον/περίσταση με πλήθος ερεθίσματα να δημιουργεί αδυναμία συγκέντρωσης και "σκόρπισμα". Κι αν δεν είναι ευρέως γνωστή όπως η δυσλεξία λχ. ας θυμηθούμε ότι πριν οι μαθησιακές δυσκολίες γίνουν "του συρμού" για τα παιδιά αυτά έλεγαν ότι "δεν τα παίρνουν τα γράμματα"...Επίσης παιδιά με αυξημένη νοημοσύνη ή/και συγκεκριμένα ενδιαφέροντα ενδεχομένως βαριούνται σε ένα δομημένο πλαίσιο το οποίο δεν τα προκαλεί πνευματικά. Χρειάζονται ένα πιο έντονο ερέθισμα με τρόπο που να δίνει κίνητρο. Τα άνωθεν τα προσφέρω ως σκέψεις για περαιτέρω "αναγνώσεις" του ζητήματος.