με καλυψε απολυτα το απο κατω σχολιο.. επησης εχεις προσπαθησει να γινει το διαβασμα σε στυλ ''παινχιδιου''?ισως του κεντρισεις το ενδιαφερον..μην χανεις την υπομονη σου γιατι μονο τραυμα για το παιδι θα γινει και ενοχες για εσενα..προσπαθησε να προσεγγισεις αυτο το παιδι συναισθηματικα, ποτε δεν ξερουμε τι μπορει να συμβαινει στη ζωη του.ακομη, μπορει απλα να μην θελει να διαβασει με τιποτα..η δουλεια του δασκαλου δεν ειναι μονο η γνωση αλλα το πως να παρει γνωσεις-μπορει να επιλεξει εκεινο τι θελει να μαθει και τι οχι και σιγουρα η δουλεια του δασκαλου ειναι και η ψυχικη ηρεμια και ευτυχια του παιδιου.φανταζομαι και εσυ το πιστευεις.σκεψου ποσα θα παρει απο εσενα αν σε θυμαται ως μια γυναικα που το κατανοησε και το ακουσε., και ποσο πιο ομαλα θα προχωρησει στη ζωη του.με τις φωνες η μαθηση γινεται αγγαρεια και ειμαι σιγουρη πως δεν το θες αυτο..το καταλαβαινω οτι μπορει να βγαινεις εκτος ελεγχου, ανθρωπος εισαι, απλα προσπαθησε να διοχετευεις αλλου την ενταση σου..