Πράγματι χάνω το χρόνο μου.Χαλιεμαι και πετάω στα σκουπίδια άλλες ευκαιρίες.Ομως δεν μπορώ να τη βγάλω από το μυαλό μου.Ενω σε πρώτη φάση (μετά το αντίκρυσμα της φωτό με τον νυν) είπα μέσα μου "αα έτσι ε?τώρα θα της δείξω γω" ,σε δεύτερη φάση χαλαρωσα και ενιωσα σκουπίδι,ασημαντος. Κάποτε τα χαστούκια της ζωής με επανέφεραν στο δρόμο της ιδανικής εκδοχης του εαυτού μου.Τωρα ,πια δεν με αγγίζουν,τα αντανακλαστικά είναι ανενεργά...