Πρέπει ν'αναρωτηθείς τι είναι αυτό που σε κάνει να υποτιμάς σε τέτοιο βαθμό τον εαυτό σου ώστε αρέσκεσαι να είσαι το διασκεδαστικό παιχνιδάκι κάποιου. Μειωμένη αυτοεκτίμηση; Άλυτα ψυχολογικά θέματα; Φόβος δέσμευσης; Όλα αυτά μαζί; Επιπλέον γράφεις για μια συνήθεια και πουθενά δεν βλέπω τύψεις είτε σκέψεις που σε προβληματίζουν από ηθικής απόψεως, θα μπορούσε να είχες ερωτευτεί κάποιον δεσμευμένο αν υποθέσουμε πως δεν είμαστε οι άνθρωποι αναμάρτητοι αλλά όμως αυτό θα σε οδηγούσε και σε προβληματισμούς παράλληλα, θα είχες τύψεις για το άλλο πρόσωπο ή θα διεκδικούσες κάποιο ξεκαθάρισμα, όμως εσύ νιώθεις βολικά σε αυτή την θέση. Τι είναι αυτό που σε έχει οδηγήσει σε ηθική πτώση και βλέπεις και τον εαυτό σου τόσο υποτιμητικά που του αξίζει η αδιαφορία, το φτύσιμο, το να προτιμά την άλλη; Κουβαλάς κάποιου είδους ενοχές;