Αρχικά επισκέπτεσαι καποιον ψυχολογο? Αν οχι κακώς, αν ναι τότε ρωτησε τον πως πρεπει να δράσεις. Οντως υπεραναλυεις την κατασταση. Το σκέφτεσαι παρα πολυ και με το δικιο σου ,αλλα θεωρω οτι το βλεπεις μονόπλευρα. Θα συμφωνήσω με τους προλαλησαντες στο οτι η ζωη ειναι μικρη κ πρεπει να κάνεις αυτο που σε ευχαριστεί, αλλα οχι εις βαρος καποιου. Πρεπει να εξηγήσεις στο παιδι την κατασταση σου κι αν ακομα θελει τοτε ναι να το πατε πιο σοβαρά. Μην το αφησεις να περπατάει στο σκοτάδι, ειτε αποφασίσεις να είστε μαζι ειτε οχι. Εξάλλου πως να αγαπήσεις καποιον αλλον αν πρώτα δεν αγαπας τον εαυτο σου?