Όχι "ίσως". Δεν υπάρχει απλά τίποτα τέλειο 100% ΠΟΤΕ. Ούτε φοιτητική ζωή, ούτε σκέτη ζωή, ούτε δουλειά, ούτε σπίτι, ούτε φίλοι, ούτε γκόμενοι, ούτε εποχές, ούτε τίποτα. Εξομολογούμενη, πέραν του γεγονότος ότι ζούμε σε εποχές πολύ περίεργες και "στεγνές" από κάθε άποψη, ακόμα και έτσι να μην ήταν, το ότι κάποιος γίνεται φοιτητής δεν προμηνύει τίποτα ιδιαίτερο από μόνο του. Ενηλικιώνεσαι, μεγαλώνεις, γνωρίζεις άλλους ανθρώπους και λοιπά και λοιπά αλλά δεν σημαίνει ότι επειδή έγινες φοιτήτρια θα παρτάρεις όλη μέρα, θα δέχεσαι χιλιάδες προσκλήσεις για τις πιο αξέχαστες στιγμές. Και ναι, θα σου τύχει να μείνεις μέσα και μια και δυο βδομάδες. Έχεις την αδερφή σου. Και πώς στο καλό περιμένεις να ταιριάξεις τόοοοοσο με κάποιον ώστε να είστε κάθε μέρα μαζί; Εγώ θα έκοβα τη φλέβα μου αν έπρεπε καθημερινά να βρίσκομαι με τα ίδια άτομα. Οκ, εγώ είμαι μοναχικό πλάσμα, γουστάρω να κάθομαι μόνη μου πολλές ώρες/μέρες, αν εσύ δεν το αντέχεις καθόλου, χώσου όπου μπορείς, σε παρέες κλπ και δες τι μπορείς να κάνεις. Πάντως μην ξεχνάς ότι οι εποχές είναι δύσκολες οικονομικά, ο κόσμος δεν βγαίνει έξω καθημερινά να πίνει καφέδες και ποτά, και επειδή είναι και χειμώνας είναι δύσκολο να περπατάς απλώς μέσα στους δρόμους της πόλης. Κάνε και κάτι από μόνη σου αν έχεις την άνεση, γυμναστήριο, χορό, βιβλιοθήκη. Μην περιμένεις χαρά και χαϊρι μόνο από τα "καφεδάκια".Αυτά.