Πολυ πολυ αγαπημενη φιλη μου βρεθηκε στην ιδια ακριβως θεση με σενα.ηταν βεβαια μικρουλα,κοντα στα 19 και θα επρεπε να το περιμενει τουλαχιστον απο το καθικι που ειχε τοτε για γκομενο.οταν μαλιστα βγηκαν ολα στην φορα της εκαναν ΚΑΙ ψυχολογικο πολεμο για τα επομενα χρονια.μιλαμε για σκατοψυχα ατομα.φανταζομαι πως δεν ισχυει κατι τετοιο στην δικη σου περιπτωση,παρολαυτα η διπλη προδοσια φανταζομαι πως ποναει τρομερα.πες πως ξεμπερδεψες και με τους 2 μια και καλη και απλα φυγε παρακατω.γενικα η ζωη εχει την τρομερη ικανοτητα σε ανυποπτες στιγμες να μας γρονθοκοπα στα μουτρα.πικρα.απο την αλλη μαθαινουμε πως ετσι εχουμε τα πραγματα,γινομαστε δυνατοτεροι,κ οταν τελικα σταθουμε στα ποδια μας ειμαστε μια σταλα πιο σοφοι.
