Το ίδιο είχα περάσει και εγώ πριν 5χρονια.Η μητέρα μου ότι και να φοραγα πάντα κάτι θα έβρισκε να μου πει!!πάντα κάτι θα την χαλαγε. Λίγο ο πεταχτος πωπος ,λίγο τα μπουτια μου...ποτέ δεν ήμουν ευχαριστημένη με ότι αγόραζαν γιατί ενώ στην αρχή το έπαιρνα με ενθουσιασμό πάντα η μάνα μου θα μου υπενθύμιζε ότι δεν έχω το κατάλληλο σώμα. Μέχρι που άρχισα διατροφή και γυμναστήριο έγινα κορμαρα( το λέω και το χαίρομαι γιατί παλεψα πολύ γι αυτό)και ακόμα κ τώρα κάτι έχει να μου πει,αυτή την φορά βέβαια με κυνηγάει να φάω!!!! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν αγαπιόμαστε!!!