Επειδή μάλλον είσαι άντρας,θα ήθελα πολύ να σου απαντήσω ότι δεν πρέπει να παραιτούμαστε.Δυστυχώς όμως,όταν σε καταβάλλει η μοναξιά και η απογοήτευση,μόνο εαν σου συμβεί κι εσένα κάποιο 'θαύμα',μπορείς να ξαναβρεις τη χαρά για ζωή.Όχι με ευχολόγια,όχι με 'κάνε υπομονή',όχι με 'βγες έξω'.Επειδή ρωτάς και για ηλικία,μάλλον τα 30 θα πω εγώ,αλλά νομίζω ότι ξεκινάει σιγά σιγά μετά τα 25.Απλά από τα 30 και μετά κορυφώνεται,γιατί τότε αρχίζουν πλέον οι γάμοι και τα παιδιά και υπάρχει γενικώς ελάχιστος ελεύθερος γυναικόκοσμος σ'αυτές τις ηλικίες.