Μα εγώ δεν είδα να παραπονιέται η κοπέλα. Απλά λέει οτι ο πατέρας είναι απών και το μεγαλώνει μόνη της ενώ παράλληλα σπουδάζει. Αυτό που αξίζει είναι ένα μπράβο. Αλλες στη θέση της μπορεί να άφηναν το παιδί στη μητέρα ή να άφηναν τις σπουδές τους. Εκανε μια επιλογή (σωστή ή λάθος) να φέρει στον κόσμο αυτό το παιδί και να το μεγαλώσει και μάλιστα λέει οτι αισθάνεται ευγνώμων γι αυτό, το οτι δεν βγάζει χαρά η εξομολόγηση από που το κατάλαβες? Απο το σημείο που λέει οτι είναι ευγνώμων για το παιδι?
