Ξύπνησα βαρύς, αφυδατωμένος απο τα χθεσινά ποτά με μια ξεθωριασμένη ανάμνηση κάποιας κοπέλας που γνώρισα χθες βράδυ στο μπαρ. Δεν θυμάμαι το όνομα της, το πρόσωπο της ουτε και το σώμα της, το μόνο που θυμάμαι απο αυτήν είναι η χρεία της φωνής της και συγκεκριμένα την τρεμάμενη φωνή της οταν με ρώτησε σχεδόν απελπισμένα "Τι είναι για σένα η ευτυχία;" πριν μου χαρίσει ενα λυπημένο χαμόγελο και μου πρότεινε να πάμε κάπου πιο ήσυχα. Σίγουρα δεν είναι έτσι η ευτυχία, σκέφτηκα αλλά δείλιασα να το πω, ήπιαμε ακόμα ένα ποτό πήγαμε κάπου πιο ήσυχα και ενώσαμε τα κορμιά μας με μια ενδόμυχη και απελπισμένη επιθυμία να καταφέρουμε να ενώσουμε έστω για λίγο και τις ψυχές μας. Βρίσκομαι στο δωμάτιο μου που βρομάει καπνό αλκοόλ και σωματικά υγρά, το απόγευμα θα περιφανευτω στους φίλους μου οτι έκανα εύκολο σεξ με μια όμορφη κοπέλα που στην πραγματικοτητα ουτε καν θυμάμαι και θα τους προτείνω να κεράσω μπουκάλι το βράδυ απο το παχουλό μισθό και το δώρο Χριστουγέννων που πήρα φέτος, θα μου πούνε " Ρε φίλε την ζωή σου να έκανα και τίποτε άλλο" εγώ θα τους πω οτι με λίγη προσπάθεια ολα γίνονται και μετά θα βυθιστώ και πάλι στο κενό μου. "Τι είναι για σένα η ευτυχία" με ξαναρωτάει αυτη η γυναικεία φωνή μεσα στο κεφάλι μου "έλα Σωτήρη κόψε τις μ@λ@κιες! Ξέρεις πολύ καλά τι είναι ευτυχία όπως ξέρεις οτι την έχασες για πάντα" φωνάζω στον εαυτό μου που εχει ντυθεί με την φωνή της κοπέλας απο το μπαρ για να μου κάνει παιχνίδια. Ευτυχία ηταν ο παιδικός μου έρωτας προτού τον απαλλοτριωσουν η σαρκικές επιθυμίες, ηταν οι συμμαθητές μου προτού γίνουν συνεργάτες και προσπαθήσουν να μου φάνε την δουλειά, ηταν ο παιδικός μου φίλος προτού τα ριξει στην γκόμενα μου αλλα βασικά ήμουν εγω προτού αγκαλιάσω το σκοτάδι της εποχής για κοινωνικό status,sex και λεφτά. Μέσα μου ήταν η ευτυχία προτού κάνω την πιστέψω οτι ειναι πιο σημαντικό να δείχνω απο το να είμαι ευτυχισμένος. Θα φτιάξω έναν καφέ και θα τηλεφωνήσω στον παιδικό μου ερωτά να της πω οτι δεν είναι "πουτάνα" που κοιμάται με άγνωστους αλλα χαμένη στην εποχή οπως και εγώ, θα βρω τους συνεργάτες μου και θα τους πω οτι δεν πειράζει που με έδωσαν στο αφεντικό οταν άργησα στην δουλειά ίσως το ίδιο να έκανα και εγω για να πετύχω και θα συγχωρέσω το παιδικό μου φίλο εξάλλου και εγω με την σειρά μου εχω προδώσει ανθρώπους... και ίσως αύριο κάποιος ακουμπήσει την ψυχή μου χωρίς να χρειάζεται να εχω πιει ενα μπουκάλι ουίσκι.