Ολοι παιδιά ειμαστε κατά βάθος!!Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η ζωή!!Τι θα προσπαθήσουμε να υπερνικησουμε!!Βλεπω στην εκκλησία μια μητέρα να φέρνει το γιο της,μεγάλο παλικάρι,με το αναπηρικό καρότσι!!Στην προσπάθεια της να τον κοινωνήσει δυσκολεύτηκε παρα πολυ,αγκαλιάστηκαν στη μέση του διαδρόμου και εκείνη έκλαψε!!Ο γιος της την κοίταξε με λατρεία και ήταν σαν να ήταν οι δυο τους μέσα σε μια κατάμεστη εκκλησία!!Επειτα συνέχισαν και κοινώνησε!!Οι γονείς μακαρι να προσφέρουν παντα ότι μπορούν περισσότερο!!