Ας πούμε πως η εικασία σου είναι σωστή. Το μερίδιο ευθύνης της θεωρώ είναι ελάχιστο μην πω μηδαμινό σε σχέση με του εξομολογούμενου. Ειδικά εδώ, που εμμέσως πλην σαφώς μας λέει πως δε του πολυάρεσε καν η κοπέλα. Την απόφαση του λοιπόν την είχε πάρει έτσι κι αλλιώς όποια κι αν ήταν μπροστά του. Έδωσε τη συναίνεση της, οκ, αλλά αν δε την έδινε το πιθανότερο είναι πως ο φίλτατος θα προχωρούσε στην επόμενη, μέχρι να βρει το "ναι". Απ΄ όσο καταλαβαίνω δεν είναι καν ότι μπήκε στον πειρασμό με τη συγκεκριμένη. Ήταν πολύ πιο απλό και διαδικαστικό γι αυτόν.
