Τα σχόλια - αφού τα άφησες ανοιχτά, ήθελες όχι μόνο να τα πεις κάπου αλλά και να σου πουν - θα γίνουν πάνω στα όσα έγραψες. Όχι στα όσα έχεις στο μυαλό σου ή πιθανολογώντας πάνω σε διάφορα σενάρια. Άλλο το κοντόφθαλμος κι άλλο το μέντιουμ. Εξακολουθώ να συμφωνώ με την άποψη του Διογένη. Αν μας διαφώτισες για κάτι περισσότερο, είναι οι υποκριτικές σου ικανότητες. Τον νοιάζεσαι λες, αλλά προφανώς όχι αρκετά για να του πεις την αλήθεια. Δεν ξέρω αν εθελοτυφλεί ή αν είναι ευτυχισμένος μες στην άγνοια που τον κρατάς. Αν ισχύει το δεύτερο, αμφιβάλλω πως θα παρέμενε ευτυχής αν μάθαινε πως 1,5 χρόνο μετά δεν είσαι ούτε ερωτευμένη, ούτε ευτυχισμένη (αν ήσουν δε θ' αναρωτιόσουν). Κι επιπλέον ελπίζεις σε μια επανασύνδεση με τον πρώην. Κι αυτό, το ονομάζεις αγάπη. Αλήθεια, έτσι θα ήθελες να σ' αγαπούν ;Όσο για τον πρώην, παραμένουν όσα ήδη ειπώθηκαν. Καμιά φορά όσο δύσκολο είναι να χωνέψουμε πως δε μας ήθελαν αρκετά, τόσο απλή είναι η εξήγηση. Όσο για το ποιος ξέρει, τι ξέρει και πόσες πλευρές υπάρχουν, στο αποτέλεσμα βρίσκεται η ουσία. Εσύ είσαι αλλού, ο νυν " αλλού", ο πρώην αλλού και ο καθένας μόνος.