Ο έρωτας προκύπτει παντού, ρε παιδιά. Φτάνει να θέλουν και οι δύο, οι όποιοι δύο. Για να απαντήσω στην εξομολόγηση: στην πραγματικότητα δεν υπάρχει το: επεσε-πάνω-μου-και-κοιταχτήκαμε-και-μετά-με-πήρε-στο-κατόπι-και-ερωτευτήκαμε-με-την-πρώτη-ματιά. Υπάρχουν άπειρα των απείρων σενάρια για το πώς γνωρίζεις κάποιον, ναι, συμβαίνει και στον δρόμο (κάποτε ένας μοίραζε φυλλάδια greenpeace, με σταμάτησε και από δω και απο κει γνωριστήκαμε). Μέχρι και ραντεβού βγήκαμε. Αλλά γενικά στον κόσμο τούτο, οι γνωριμίες δεν γίνονται έτσι απλά.Φταίνε άπειρα πράγματα γι' αυτό μιλώντας για τη σημερινή εποχή. Το συντριπτικό ποσοστό των γυναικών βγάζει σέλφι και σαλιαρίζει με τις κολλητούλες του στο facebook. Τους προτείνει κάποιος καφέ ή οτιδήποτε και δεν απαντάνε καν ένα ευγενικό όχι. Παίζουν στον αιώνα τον άπαντα. Οι άντρες (όποιοι κι αν είναι, και ό,τι σχέση κι αν έχουν με το φέισμπουκ), έχουν επωμιστεί το τεράστιο βάρος να πρέπει αυτοί να πλησιάζουν,να κυνηγάνε, να λένε, να πείθουν.Και γαμώτο πια: οι άντρες δεν είναι από πέτρα, ούτε έχουν ανεξάντλητη υπομονή όταν τρώνε συνέχεια Χ από ξινισμένα μούτρα. Ας μην αναφερθώ στο πώς αισθάνεται ένας άντρας στα ελληνικά δεδομένα, αν έχει δύσκολη οικονομική κατάσταση και δεν ξέρει πώς να παρουσιάσει τον εαυτό του. πρόσφατα κάποιος έγραψε εδώ ότι λέει στις γυναίκες ότι είναι σεκιούριτι ο άνθρωπος και οι άλλες ξενερώνουν. Τι να πεις δηλαδή; Σε τι να ελπίζει το αντρικό φύλο στον συγκεκριμένο τομέα των γνωριμιών, "ποιος είμαι, τι δουλειά κάνω, πόσο θα ξινίσεις τώρα κι εσύ". Προσωπικά έχω κάνει πρώτη κίνηση πολλές φορές. φαινομενικά ο άντρας έκανε την πρώτη κίνηση, αλλά είχα ανάψει κάτι πράσινα φώτα, να φωτιστεί όλος ο πύργος του Άιφελ. Μια γυναίκα μπορεί να καταλάβει αν θέλει ένας άντρας μέσα σε 2'', επειδή κάνει κι αυτός ένα "νεύμα". Θέλω να πω ότι αυτά τα πράγματα είναι αμφίδρομα, ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ κάνουν ΚΑΤΙ. Και ας μην λέμε βλακείες, οι περισσότερες γνωριμίες γίνονται στη δουλειά, σε παρέες (πήγα για ποτό και ήρθε ξαφνικά και ο ξάδερφος του ξαδέρφου μου), στο πανεπιστήμιο, και γενικά σε μέρη που μια γνωριμία μπορεί να προκύψει αβίαστα και όχι να νιώθεις ότι την πέφτεις στο άκυρο ή σου την πέφτουν στο άκυρο. Τώρα, προφανώς και παντού μπορεί να γνωρίσεις κάποιον, λέμε για το πιο σύνηθες. Γνωρίζεις άτομα στις διακοπές σου, στην παρέα, στη δουλειά, στο φρονιστήριο που μαθαίνεις Αφρικάνικα, εκεί που ψωνίζεις. Όλα μπορούν να γίνουν, αλλά με τη σημερινή κατάσταση, με το facebook, τις selfies, το πόσα λάικ πήρα, με την χάλια οικονομική κατάσταση που δεν σ'αφήνει να κουνηθείς, έχουν γίνει πολύ άγρια τα πράγματα και είναι λογικο οι ελεύθεροι να ελπίζουν ότι θα γίνει μια γνωριμία ήρεμη και "μαλακή" σε οικείο παρεϊστικο περιβάλλον και όχι ότι θα πάνε να πουν κάτι σε μια άγνωστη και θα τους δαγκώσει τον λαιμό.
