Βασικά από ότι καταλαβαίνω, για να βγαίνετε κάθε μέρα έξω, ο νεαρός δεν πρέπει να είναι φοιτητάκος (μικρότερος ή συνομίληκος) αλλά κάποιος σίγουρα μεγαλύτερος σου. Και είναι κρίμα που τόσο - όπως λες - καραμπινάτες περιπτώσεις δεν βρίσκουν όμορφα το δρόμο τους. Τόσο άτολμοι είναι και οι μεγαλύτεροι ; Μήπως, όμως, περνάει κάποιο προσωπικό, οικογενειακό λόυκι ο άνθρωπος; Γιατί δεν τον ρωτάς... Πάντως ένα εντελώς πεταχτό φιλάκι στο στόμα ή ένα ξερω γω χουχούλιασμα στυλ αγκαλιά πάνω του, νομίζω θα τον ξεμπλοκάρει. Διακριτικά πράγματα δηλαδή. Τα άλλα, τα βαριά ας τα πάνω του...