Σας ευχαριστω για τις συμβουλες σας και τις αποψεις σας. Πιστευετε οτι θα πρεπει να εξαφανιστω οπως και να εχει και να μην ειμαι κοντα του στα προβληματα του? Γιατι πραγματι περναει πολυ δυσκολη φαση. Εγω δεν θελω να το κανω ετσι... Νομιζω πως απο τη στιγμη που πραγματικα ποναω για τα δικα του προβληματα θα πρεπει να ειμαι διπλα του. Ασχετα με το αν θα με αγαπησει για αυτο η αν θα εκανε και εκεινος το ιδιο για εμενα... Στην τελικη μηπως φταιω εγω και απλα ειμαι ανικανη να αγαπησω καποιον με ανιδιοτελεια? Διχαζομαι...