
Εντάξει, το διαβάζω και χαμογελάω γιατί μου θυμιζεις εμένα στα 14, οι απαντήσεις και τα γεγονότα έρχονται μόνα τους πάντως, μην αγωνιάς, τίποτα δεν άρχισε ακόμα.Ούτε που μπορείς να φανταστείς τι θα βιώσεις στο μέλλον και τι εμπειρίες θα έχεις, ακόμα και σε σύγκριση με φίλες και συμμαθήτριες που ήδη υποτίθεται έχουν μπει στο παιχνίδι. Ήμουν κι εγώ ένα 14χρονο κοριτσάκι που κοιτούσα σαν χάνος όσες έρχονταν να μου πουν τι έκαναν χθες το βράδυ με τον 18χρονο γκόμενο που έχουν(?!), και όταν μου έδειχναν μηνύματα που έστελναν μεταξύ τους, ενώ εγώ έπαιρνα μηνύματα από τη μαμάκα μου ότι το βράδυ θα φάμε πατάτες! Ε, πλέον γελάω με τον τότε εαυτό μου που νόμιζα ότι οι άλλοι προπορεύονται! Δεν υπάρχει αυτό! Δεν κέρδιζαν τίποτα οι ανήλικες εκείνες ψυχές που πλέον με ενήλικα μάτια καταλαβαίνω ότι όσο εξιστορούσαν τα φοβερά τους επιτεύγματα τα μάτια τους ήταν τρομαγμένα και μπερδεμένα.Αυτό που αναφέρεις για την φίλη σου, δεν είναι πρόβλημα, πες της το ευθέως, μην το λες σε μας! Λύνε άμεσα τα προβλήματά σου με τους άλλους, μικρά ή μεγάλα.Και τέλος, ναι, το να είσαι διαφορετικός σε κάνει να μην κολλάς και τόσο με την πλειοψηφία. Μείνε εκεί που είσαι. Θα βρεθούν άτομα με τα οποία θα μπορέσεις να συνεννοηθείς με τον τρόπο που θες.